speakerLAB

impedanceBOX 

Η σχεδίαση παρουσιάστηκε το 1980 στο Iταλικό περιοδικό udioReview απο τον Bo Arnklit.

1

Η αρχή βασίζεται σε μια τροποποιημένη διάταξη μέτρησης αντίστασης κατά Howland. Eτσι, τα ολοκληρωμένα IC1 και ΙC2 λειτουργούν σαν ενισχυτές με ενίσχυση 2-14 και με κέρδος 6-24 dB. To σήμα διέρχεται από την αντίσταση R13 (560Ωμ) και κατευθύνεται στον αρνητικό βρόχο του ενισχυτή IC4. Εδώ υπάρχει η τροποποίηση για τη μέτρηση της αντίστασης η οποία συνδέεται στις εισόδους/εξόδους 2 και 6 του ολοκληρωμένου. Επειδή στις χαμηλές συχνότητες υπάρχει κίνδυνος αστάθειας ρεύματος, το ολοκληρωμένο ΙC5, συνδέεται ανάστροφα  για να ρυθμίσει εκ νέου τις απώλειες.

Το σήμα μετριέται στην είσοδο TEST (Β) και REF (Α) και με τη βοήθεια της σχέσης υπολογίζεται η αντίσταση: 

 
To κέρδος Αν=20,8 οπότε για τέσσερις μετρήσεις αντίστασης σε διάφορες κλίμακες παίρνομε τις αντίστοιχες τιμές στις παρενθέσεις. Είναι φανερή η ακρίβεια των μετρήσεων. Ο προενισχυτής έχει αποθέματα υπερφόρτωσης και όταν τo ενδεικτικό Led ανάβει, περίπου στα 25 Vpp, η μέγιστη απαραμόρφωτη τάση χωρίς φορτίο είναι 40 Vpp.
Παρακάτω φαίνεται η τοποθέτηση των υλικών.
2